Obudź się na chwilę

Znów zawiał wiatr
i porwał w świat liście,
po których dal jesiennych barw
szliśmy.
Zabrał nam czerwień
złoto i sepię.
Pejzaż poszarzał
niedorzecznie.
Dłoń ściska dłoń,
a w oczach szkło błyszczy,
co nam się ziści.
Nie ma już liści,
zostały tylko srebrne myśli.
Znów zawiał wiatr.
Zabrał nam zieleń,
szum drzew i szelest.
Pozostał lasu
nagi szkielet.
Obudź się na chwilę
zanim krew się zmieni w rdzę.
Obudź się na chwilę.
Pomyśl, jeszcze ile
w księżycowym pyle
wielkich planów, małych szczęść.
/Michał Bajor, "Chwila" /
http://www.youtube.com/watch?v=UuenipXIVmk&feature=related
Dziękując Amforo za pracę, która stała się inspiracją:)