*

Copyright © 2011 Mirella Ulbrych-Łodziana. Wszelkie prawa zastrzeżone.



poniedziałek, 27 lipca 2009

Kobieta - puch marny...;)

"Słodkie żywioły we mnie śpią,
Mogę lawiną runąć złą.
Czasem jak odpływ zwalam z nóg,
czasem jak przypływ sięgam ust.
Mogę lodowcem sięgać chmur,
mogę Niagarą spadać w dół.
Mogę jak Etna zbudzić się,
więc nie złość mnie!
Jestem kobietą -
- wodą, ogniem, burzą, perłą na dnie.
Wolna jak rzeka,
Nigdy nie poddam się!
Jestem dobrem, jestem złem
Jestem wodą, jestem ogniem
Jawą i snem." ...:)

Ołóweczki na a4:)

7 komentarzy:

  1. mmm.. piękny wiersz:) znów zachwycasz, Mirelko! Jej oczy... kontrast:) wspaniałe! Pozdrawiam gorąco:):*

    OdpowiedzUsuń
  2. Hciałabym mnieć takie rzęsy :D

    OdpowiedzUsuń
  3. Dzięki:)))Pozdrawiam Es:*

    OdpowiedzUsuń
  4. Witaj, trafiłam tu zupełnie przypadkiem. Z ciekawości obejrzałam sobie Twoje wcześniejsze prace i mnie zamurowało. Niesamowite są postacie przez Ciebie rysowane - po prostu cudo, niektóre ciężko było mi zaakceptować jako rysunki, a nie zdjęcia. Jeśli pozwolisz, poobserwuję Cię troszke. Może czasem coś napiszę. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  5. Święta to Ona nie jest, co?
    Podoba mi się Jej tatuaż, kolczyk i naszyjnik :]

    OdpowiedzUsuń
  6. niesamowita praca...

    OdpowiedzUsuń